Dijital Hizmet Vergisi Uygulama Genel Tebliği

Verginin konusu

Dijital hizmet vergisinin konusunu Türkiye’de sunulan, aşağıdaki hizmetler oluşturmaktadır:

·     Dijital ortamda sunulan her türlü reklam hizmetleri

·     Sesli, görsel veya dijital herhangi bir içeriğin dijital ortamda satışı ile bu içeriklerin dijital ortamda dinlenmesine, izlenmesine, oynanmasına veya elektronik cihazlara kaydedilmesine veya bu cihazlarda kullanılmasına yönelik dijital ortamda sunulan hizmetler

·     Kullanıcıların birbirleriyle etkileşime geçebilecekleri dijital ortamların sağlanması ve işletilmesi hizmetleri

·     Yukarıda sayılan hizmetlere yönelik dijital ortamda dijital hizmet sağlayıcıları tarafından verilen aracılık hizmetleri

Kanun’da hizmetin Türkiye’de sunulması, hizmetin Türkiye’de sunulması, hizmetin Türkiye’de faydalanılması, hizmetin Türkiye’de bulunan kişilere yönelik gerçekleştirilmesi veya hizmetin Türkiye’de değerlendirilmesi olarak tanımlanmıştır. Bu tanım verginin konusu açısından önemlidir. Düzenlemeyle ayrıca Türkiye’de değerlendirme kavramı da son derece geniş bir şekilde tanımlanmaktadır.

Verginin mükellefi

Verginin mükellefi, dijital hizmet sağlayıcılarıdır.

Dijital hizmet vergisi mükelleflerinin, Gelir Vergisi Kanunu ile Kurumlar Vergisi Kanunu bakımından tam mükellef olup olmamalarının, dar mükellefiyette söz konusu faaliyetleri Türkiye’de bulunan işyeri veya daimî temsilcileri vasıtasıyla gerçekleştirip gerçekleştirmemelerinin söz konusu vergi mükellefiyetleri açısından bir önemi yoktur.

Vergi sorumlusu

Hazine ve Maliye Bakanlığına;

·     Mükellefin Türkiye içinde ikametgâhının, işyerinin, kanuni ve iş merkezlerinin bulunmaması ve

·     Gerekli görülen diğer hallerde

vergiye tâbi işlemlere taraf olanlar ile işleme ve ödemeye aracılık edenleri verginin ödenmesinden sorumlu tutma yetkisi verilmiştir.

Muafiyetler

Türkiye’de bu hizmetlere ilişkin elde edilen hasılatı 20 milyon Türk Lirasından veya dünya genelinde elde edilen hasılatı 750 milyon Avrodan az olanlar dijital hizmet vergisinden muaf tutulmuştur.

Mükellefin, finansal muhasebe açısından konsolide bir grubun üyesi olması halinde, bu hadlerin uygulanmasında grubun verginin konusuna giren hizmetlere ilişkin elde ettiği toplam hasılat dikkate alınacaktır.

Muaflıktan mükellefiyete geçiş

Düzenlemeye göre, ilgili hesap dönemi içerisinde yukarıda yer alan hadlerin her ikisinin de aşılması halinde muafiyet sona erecek ve haddin aşıldığı vergilendirme dönemini takip eden dördüncü vergilendirme döneminden itibaren dijital hizmet vergisi mükellefiyeti başlayacaktır.

Aşağıda belirtileceği üzere vergilendirme dönemi aylık olup, hadlerin aşılıp aşılmadığının tespitinde, hesap döneminin üçer aylık dönemlerinin sonu itibariyle ilgili hesap dönemi içinde elde edilen kümülatif hasılat dikkate alınacaktır.

Buna göre, hesap dönemi takvim yılı olan bir kurumda;

·     İkinci vergilendirme döneminin sonu itibariyle (Haziran sonu) her iki haddin de aşılması durumunda, Ekim ayı başı itibariyle,

·     Yıl sonu itibariyle her iki haddin de aşılması durumunda ise bir sonraki yıl Nisan ayı başı itibariyle,

mükellefiyet başlayacaktır.

Mükellefiyetten muafiyete geçiş

Arka arkaya iki hesap dönemi boyunca belirlenen hadlerden herhangi birinin altında kalanların vergi muafiyeti, izleyen hesap döneminden itibaren tekrar başlayacaktır.

Yükümlülüklerin yerine getirilmemesi

Düzenlemeyle Hazine ve Maliye Bakanlığına;

·     Muafiyetin tespiti ve uygulanması amacıyla bildirim ve belgelendirme yükümlülüğü getirme ve maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirleme yetkisi verilmiş,

·     Bildirim ve belgelendirme yükümlülüklerini tam ve zamanında doğru olarak yerine getirmeyenlere, yükümlülüklerini yerine getirmeleri için 30 gün ek süre verilmesi öngörülmüş ve

·    Verilen ek süre içerisinde, bildirim ve belgelendirme yükümlülüklerini tam ve zamanında doğru olarak yerine getirmeyenlerin muafiyetten yararlanmaması öngörülmüştür.

İstisnalar

Dijital ortamda yapılan aşağıdaki hizmetlerden elde edilen hasılat vergisinden istisna tutulmuştur:

·     Telgraf ve Telefon Kanunu’nun Ek 37. maddesi kapsamında üzerinden Hazine payı ödenen hizmetler

·     Gider Vergileri Kanunu’nun 39. maddesi kapsamında üzerinden özel iletişim vergisi alınan hizmetler

·     Bankacılık Kanunu’nun 4. maddesi kapsamındaki hizmetler

·     Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanun’un 2. maddesinde tanımlanan Ar-Ge merkezlerinde Ar-Ge faaliyetleri neticesinde oluşturulan ürünlerin satışı ile münhasıran bu ürünler üzerinden sunulan hizmetler

·     Ödeme ve Menkul Kıymet Mutabakat Sistemleri, Ödeme Hizmetleri ve Elektronik Para Kuruluşları Hakkında Kanunu’nun 12. maddesi kapsamında yer alan ödeme hizmetleri

Verginin matrahı

Verginin matrahı, verginin konusuna giren hizmetler nedeniyle elde edilen hasılattır.

Verginin oranı

Dijital hizmet vergisi oranı %7,5’tir.

Cumhurbaşkanına bu oranı %1’e kadar indirme veya iki katına kadar artırma yetkisi verilmiştir.

Vergilendirme dönemi

Vergilendirme dönemi, takvim yılının birer aylık dönemleridir.

Hazine ve Maliye Bakanlığına bu dönemi üçer aylık vergilendirme dönemi olarak değiştirme yetkisi verilmiştir.

Beyan ve tarh

Dijital hizmet vergisi, mükellefin beyanı üzerine tarh olunur.

Hazine ve Maliye Bakanlığınca vergi sorumluluğu getirilmesi halinde beyan, vergi kesintisi yapmakla sorumlu tutulanlar tarafından yapılır.

Dijital hizmet vergisi beyannameleri, vergilendirme dönemini takip eden ayın sonuna kadar ilgili vergi dairesine verilir.

Vergi, mükellef veya vergi sorumlusu olan gerçek veya tüzel kişi adına tarh olunur. Adi ortaklıklarda, verginin ödenmesinden müteselsilsen sorumlu olmak üzere, ortaklardan herhangi biri adına tarhiyat yapılır.

Tarh edilen vergi, beyanname verme süresi içinde ödenir.

Verginin gider olarak indirimi

Dijital hizmet vergisi, gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerince ticari kazancın tespitinde gider olarak dikkate alınabilir.